کیانو چارلز ریوز (Keanu Charles Reeves؛ /kiˈɑːnuː/ کیآنو) متولد 2 سپتامبر 1964، بازیگر و موسیقیدان کانادایی است. او برنده جوایز متعددی در طول حرفه بازیگری خود که بیش از چهار دهه را در بر میگیرد، شده است و بیشتر به خاطر نقشهای برجستهاش در فیلمهای اکشن، تصویر عمومی دوستانهاش و تلاشهای انساندوستانهاش شناخته میشود. در سال 2020، روزنامه نیویورک تایمز او را به عنوان چهارمین بازیگر بزرگ قرن بیست و یکم رتبهبندی کرد، و در سال 2022، مجله تایم او را یکی از 100 فرد تأثیرگذار جهان نامید.
ریوز در بیروت، لبنان به دنیا آمد و در تورنتو، کانادا بزرگ شد. او اولین بار در سریال تلویزیونی کانادایی Hangin’ In (1984) به بازیگری پرداخت و سپس در فیلم Youngblood (1986) به سینما وارد شد. کیانو ریوز در فیلمهای کمدی علمی-تخیلی Bill & Ted’s Excellent Adventure (1989) و Bill & Ted’s Bogus Journey (1991) به شهرت رسید. او به خاطر بازی در نقش یک کلاهبردار در درام مستقل My Own Private Idaho (1991) تحسین شد و با ایفای نقش در فیلمهای اکشن Point Break (1991) و Speed (1994) به عنوان یک قهرمان اکشن شناخته شد. پس از چندین شکست تجاری، بازی او در فیلم ترسناک The Devil’s Advocate (1997) مورد استقبال قرار گرفت. او با بازی در نقش نئو در فیلم The Matrix (1999) به اوج شهرت رسید؛ این فیلم باعث شد که ریوز به عنوان پردرآمدترین بازیگر در یک تولید سینمایی شناخته شود، زیرا او در دنبالههای آن در سالهای 2003 به نامهای Reloaded و Revolutions حضور یافت. همچنین او در فیلم Constantine (2005) در نقش جان کانستنتین بازی کرد.
ریوز در سال 2013 اولین تجربه کارگردانی خود را با فیلم Man of Tai Chi آغاز کرد. پس از دورهای که موفقیت تجاری محدودی داشت، او با بازی در نقش یک قاتل حرفهای در سری فیلمهای اکشن John Wick (2014–حال) به دنیای سینما بازگشت. او همچنین در فیلم Toy Story 4 (2019) صدای شخصیت دوک کابوم را به عهده داشت و در بازی ویدیویی Cyberpunk 2077 (2020) نقش جانی سیلور هند را ایفا کرد و در گسترشهای آن نیز حضور داشت. همچنین او نقش تد را در فیلم Bill & Ted Face the Music (2020) و نقش نئو را در The Matrix: Resurrections (2021) دوباره بازی کرد و صدای شخصیت شادو دِ هِجهاگ را در Sonic the Hedgehog 3 (2024) ارائه داد.
علاوه بر بازیگری، ریوز عضو گروه موسیقی Dogstar است و آلبومهایی از جمله Somewhere Between the Power Lines and Palm Trees (2023) را منتشر کرده است. او همچنین خالق و نویسنده مشترک فرنچایز BRZRKR است که از کمیک بوک اصلی خود (2021–2023) آغاز شد و اکنون شامل اسپینآفهای مختلف از جمله The Book of Elsewhere است. ریوز به عنوان یک موتورسواری مشتاق، بنیانگذار تولیدی موتور سیکلت سفارشی ARCH Motorcycle نیز هست. او همچنین یکی از بنیانگذاران شرکت تولیدی Company Films است.
اطلاعات | جزئیات |
---|---|
نام کامل | کیانو چارلز ریوز |
تاریخ تولد | 2 سپتامبر 1964 (سن: 60 سال) |
محل تولد | بیروت، لبنان |
شهروندی | کانادا |
حرفهها | بازیگر، موسیقیدان |
سالهای فعالیت | 1984–حال |
شرکای زندگی | جنیفر سایم (1998–2000، 2001؛ تا زمان مرگ او) الکساندرا گرانت (حدود 2018–حال) |
فرزندان | آفرودیت ریوز |
خویشاوندان | پل آیرون (پدرخوانده) |
ژانرها | راک |
آلات موسیقی | گیتار باس |
سالهای فعالیت موسیقی | 1991–حال |
عضو گروه | Dogstar |
امضا کیانو ریوز
اوایل زندگی کیانو ریوز
کیانو چارلز ریوز در تاریخ 2 سپتامبر 1964 در بیروت، لبنان به دنیا آمد. او پسر پاتریشیا (نام خانوادگی تیلور)، طراح لباس و بازیگر، و ساموئل نولین ریوز جونیور است. مادر او انگلیسی است و اصالتاً از ایپسویچ، اسکس میآید. پدر آمریکایی او از هاوایی است و از نژادهای هاوایی بومی، چینی، انگلیسی و پرتغالی است. مادربزرگ پدری ریوز از نژاد هاوایی و چینی است. مادر او در بیروت مشغول به کار بود که با پدرش آشنا شد، ولی پدر ریوز هنگامی که او سه ساله بود، خانواده را ترک کرد. آخرین بار ریوز پدرش را در جزیره کاوای هاوایی زمانی که 13 ساله بود ملاقات کرد.
بعد از طلاق والدینش در سال 1966، مادر کیانو خانواده را به سیدنی برد و سپس به نیویورک سیتی منتقل شد، جایی که در سال 1970 با پل آیرون، کارگردان برادوی و هالیوود، ازدواج کرد. این زوج به تورنتو نقل مکان کردند و در سال 1971 طلاق گرفتند. وقتی ریوز 9 ساله بود، در تولید تئاتر “دَم یانکیها” شرکت کرد. آیرون همچنان رابطه نزدیکی با ریوز داشت و به او مشاوره میداد و شغلی در تئاتر هجررو در پنسیلوانیا پیشنهاد کرد. مادر ریوز در سال 1976 با رابرت میلر، تبلیغکننده موسیقی راک، ازدواج کرد؛ این زوج در سال 1980 طلاق گرفتند. ریوز و خواهرانش عمدتاً در محلهی یورکویل در تورنتو بزرگ شدند و نانی اغلب از آنها مراقبت میکرد. ریوز نمایشهای کمدی بریتانیایی مانند “The Two Ronnies” را تماشا میکرد و مادرش آداب و رسوم انگلیسی را به او آموخت که تا بزرگسالی هم آنها را حفظ کرده است. به دلیل نژاد چینی مادربزرگش، ریوز با هنر، مبلمان و آشپزی چینی بزرگ شد.
ریوز خود را “یک بچه خصوصی” توصیف میکند و در چهار مدرسهی مختلف دبیرستانی تحصیل کرده است، از جمله مدرسه هنرهای ایتوبیکو که از آن اخراج شد. او گفت که دلیل اخراجش این بود که “کمی بیش از حد پرحرف بودم و دهانم را زیاد باز میکردم… من معمولاً بهترین دانشآموز مدرسه نبودم.” ریوز از اختلال ديسلکسي رنج میبرد و گفته است: “چون در خواندن مشکل داشتم، دانشآموز خوبی نبودم.” در کالج دی لا سال، او دروازهبان موفق هاکی روی یخ بود. ریوز آرزو داشت برای تیم ملی کانادا در المپیک بازی کند و روزی به عنوان یک رقیب در لیگ هاکی اوهایو در نظر گرفته میشد، اما به دلیل مصدومیت، حرفهی هاکی او به پایان رسید. در سن 15 سالگی تصمیم گرفت که بازیگر شود. بعد از ترک کالج دی لا سال، به مدرسه جایگزین آوندیل رفت که به او اجازه میداد در حالی که به عنوان بازیگر کار میکرد، تحصیلاتش را ادامه دهد. ریوز در 17 سالگی از دبیرستان انصراف داد. او از طریق پدرخوانده آمریکاییاش کارت سبز گرفت و سه سال بعد به لس آنجلس منتقل شد. ریوز تنها شهروند کانادا است.
زندگی حرفه ای کیانو ریوز
سال 1984 تا 1990: اوایل کار کیانو ریوز

کیانو ریوز در سال 1986
در سال 1984، کیانو ریوز به عنوان گزارشگر در برنامه تلویزیونی جوانان “Going Great” که توسط شبکه پخش کانادا (CBC) تولید میشد، فعالیت کرد. در همان سال، او در یکی از قسمتهای سریال تلویزیونی “Hangin’ In” بازیگری خود را آغاز کرد. در سال 1985، او نقش مرکوتیو را در تولید صحنهای از نمایش “رومئو و ژولیت” در تئاتر لیا پوزلونز در شمال یورک، انتاریو ایفا کرد. او همچنین در آثار دیگری روی صحنه ظاهر شد، از جمله در نمایش محبوب “Wolfboy” نوشته برد فریزر در تورنتو. علاوه بر این، در سال 1983 در یک تبلیغ کوکاکولا ظاهر شد و در فیلم کوتاه “One Step Away” که توسط هیئت ملی فیلم کانادا (NFB) تولید شده بود، نقش آفرینی کرد.
ریوز بعدها گفت که زمانی که در اواسط دهه 1980 به دنبال کار میگشت، مدیر برنامههاش به او توصیه کردند که برای پیدا کردن شغل، نام متفاوتی انتخاب کند زیرا نام اولش “بیش از حد قومی” بود. او به طور موقت حروف اول نام و نام میانه اش استفاده کرد و در تستهای بازیگری با نام “K. C.” یا “کیسی” ریوز شرکت کرد قبل از اینکه دوباره به نام کیانو بازگردد.
کیانو ریوز در سال 1986 وارد دنیای فیلمهای تلویزیونی شد و در فیلمهایی مانند “Babes in Toyland” از شبکه NBC، “Act of Vengeance” و “Brotherhood of Justice” حضور یافت. اولین حضورهای سینمایی او در فیلم “Youngblood” به کارگردانی پیتر مارکل در همان سال بود که در آن نقش یک دروازهبان را ایفا کرد و همچنین در درام رمانتیک کمبودجه “Flying” ظاهر شد. سپس به عنوان مات در فیلم “River’s Edge” انتخاب شد، یک درام جنایی درباره گروهی از دوستان دبیرستانی که با پرونده یک قتل روبهرو هستند. این فیلم به طور آزاد از قتل مارسی رنه کانراد در سال 1981 الهام گرفته است. فیلم در سال 1986 در جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو به نمایش درآمد و نقدهای مثبت زیادی دریافت کرد. جانت ماسلین از نیویورک تایمز، بازیهای بازیگران جوان را “طبیعی و قابل باور” توصیف کرد و بازی ریوز را “تاثیرگذار و همدردانه” عنوان کرد.
در اواخر دهه 1980، کیانو ریوز در چندین درام برای نوجوانان نقشآفرینی کرد، از جمله در نقش اصلی فیلمهای “The Night Before” (1988) که در آن مقابل لوری لوغلین بازی میکرد، “The Prince of Pennsylvania” (1988) و “Permanent Record” (1988). اگرچه فیلم آخر نقدهای متفاوتی دریافت کرد، اما مجله وارییتی از بازی ریوز تمجید کرد و نوشت: “بازی او به زیبایی و با پیشرفت درام شکوفا میشود”. دیگر تلاشهای بازیگری او شامل نقش حمایتی در فیلم “Dangerous Liaisons” (1988) بود که هفت نامزدی در جوایز اسکار شصت و یکم داشت و سه جایزه از جمله بهترین فیلمنامه اقتباسی، بهترین طراحی لباس و بهترین طراحی تولید را بهدست آورد. سپس، او در فیلم “Bill & Ted’s Excellent Adventure” (1989) به ایفای نقش پرداخت، جایی که نقش یک آدم بیخیال را بازی میکرد که همراه با دوستش (الکس وینتر) از طریق زمان سفر میکند تا شخصیتهای تاریخی را برای یک ارائه مدرسه جمعآوری کند. این فیلم به طور کلی نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرد و در گیشه جهانی 40.5 میلیون دلار فروش داشت. سایت جمعآوری نقد فیلم Rotten Tomatoes این فیلم را با 79 درصد تایید کرد و در خلاصه نقدها نوشت: “کیانو ریوز و الکس وینتر آنقدر جذاب، احمقانه و بامزه هستند که این ماجراجویی سبک سفر در زمان را به خوبی به نمایش میگذارند.”
در سال 1989، کیانو ریوز در فیلم کمدی-درام “Parenthood” به کارگردانی ران هاوارد نقشآفرینی کرد. نیک هیلدیچ از بیبیسی به این فیلم سه از پنج ستاره داد و آن را یک “فیلم خوشحالکننده” با بازیگران فراگیر و سرگرمکننده توصیف کرد. در سال 1990، کیانو دو نقش بازی کرد؛ او در کمدی سیاه “I Love You to Death” نقش یک آدمکش بیکفایت را ایفا کرد و در کمدی “Tune in Tomorrow” نقش مارتین، یکی از کارکنان یک ایستگاه رادیویی را بازی کرد. همچنین در ویدیو کلیپ “Rush Rush” از پائولا عبدال حضور داشت که در آن نقش جیمز دین در فیلم “Rebel Without a Cause” را بازی کرد.