ونسان ونگوگ
ونسان ون گوگ (به هلندی: Vincent Willem van Gogh) (زاده‌ی ۳۰ مارس ۱۸۵۳ – درگذشته‌ی ۲۹ ژوئیه‌ی ۱۸۹۰) نقاش برجسته‌ی پست‌امپرسیونیسم هلندی بود که آثارش تأثیر عمیقی بر هنر سده‌ی بیستم گذاشت. او بیش از ۲۱۰۰ اثر هنری خلق کرد که شامل ۸۶۰ نقاشی رنگ روغن، بیش از ۱۳۰۰ طراحی، آبرنگ و چاپ می‌شود. آثار معروف او شامل شب پرستاره، گل‌های آفتابگردان، سیب‌زمینی‌خورها، خودنگاره‌ها، چشم‌اندازها، طبیعت بی‌جان و کشتزار گندم است. ون گوگ از کودکی به نقاشی علاقه داشت، اما تا اواخر دهه‌ی دوم زندگی‌اش شروع به نقاشی نکرد و بسیاری از شاهکارهایش را در دو سال آخر عمرش خلق کرد.
زندگی ونسان ونگوگ
کودکی و جوانی (۱۸۵۳–۱۸۸۰)
ونسان ون گوگ در ۳۰ مارس ۱۸۵۳ در روستای زوندرت، نزدیک شهر بردا در استان برابانت شمالی هلند، نزدیک مرز بلژیک، به دنیا آمد. او بزرگ‌ترین فرزند زنده‌مانده‌ی آنا کورنلیا کاربنتوس و تئودوروس ون گوگ بود. پدر و پدربزرگش کشیش و سه عمویش فروشنده‌ی آثار هنری بودند. نام پدربزرگ و عمویش نیز ونسان بود که او به عمویش «عمو کنت» می‌گفت. برادر محبوبش، تئودوروس (تئو)، که حامی همیشگی او بود، در ۱ مه ۱۸۵۷ متولد شد. خانواده‌ی ون گوگ چهار فرزند دیگر نیز داشت: یک پسر به نام کور و سه دختر به نامهای آنا، الیزابت و ویل.
ونسان کودکی آرام و ساکت بود. در سال ۱۸۶۰ وارد دبستان روستای زوندرت شد و از سال ۱۸۶۱ با معلم خصوصی درس خواند. در سال ۱۸۶۴ به مدرسه‌ی شبانه‌روزی سنت پرولی در زونبرگ رفت، اما دوری از خانواده او را افسرده کرد. در سال ۱۸۶۶ به دبیرستان ویلن کلس در تلبوری رفت و تحت نظر کنستانتین هایزمن، که در پاریس موفقیت‌هایی کسب کرده بود، اصول اولیه‌ی طراحی را آموخت. در سال ۱۸۶۸ به‌طور ناگهانی به خانه بازگشت و بعدها در نامهای به تئو، جوانی‌اش را «تیره، سرد و بی‌حاصل» توصیف کرد.
در سال ۱۸۶۹ نزد عمویش در شعبه‌ی بنگاه خرید و فروش آثار هنری گوپیل و شرکا در لاهه مشغول به کار شد. در سال ۱۸۷۳ به لندن منتقل شد و در آنجا عاشق آگنی لویر، دختر صاحب‌خانه‌اش، شد، اما پاسخ رد شنید. این تجربه او را منزوی‌تر کرد و به دین روی آورد. در سال ۱۸۷۶ به دلیل رفتار نامناسب با مشتریان از کار اخراج شد. سپس به انگلستان بازگشت و در یک مدرسه در رامس‌گیت به‌صورت داوطلبانه تدریس کرد. او مدتی در رشته‌ی علوم دینی در آمستردام تحصیل کرد، اما آن را رها کرد و بعدها این دوره را «وحشتناک‌ترین» دوران زندگی‌اش نامید.
فعالیت مذهبی و آغاز نقاشی ونسان
ونسان در جوانی عمیقاً مذهبی بود و از سال ۱۸۷۹ به‌عنوان مبلغ مسیحی در میان کارگران معادن زغال‌سنگ در بوریناژ بلژیک فعالیت کرد. در این دوره، طرح‌هایی از مردم محلی کشید. در سال ۱۸۸۵ تابلوی سیب‌زمینی‌خورها، اولین اثر مهم او، را خلق کرد. در مارس ۱۸۸۶ به پاریس رفت و با امپرسیونیسم فرانسوی آشنا شد. سپس به جنوب فرانسه مهاجرت کرد و تحت تأثیر نور شدید آفتاب آنجا قرار گرفت. او شیفته‌ی نقاشی از مردم طبقه‌ی کارگر، کافه‌های شبانه، مناظر طبیعی، گل‌های آفتابگردان و خودنگاره‌ها بود.
آثار برجسته‌ی ون گوگ
| نام اثر | سال خلق | سبک | موضوع |
|---|---|---|---|
| سیب‌زمینی‌خورها | ۱۸۸۵ | پست‌امپرسیونیسم | مردم طبقه‌ی کارگر |
| شب پرستاره | ۱۸۸۹ | پست‌امپرسیونیسم | مناظر طبیعی |
| گل‌های آفتابگردان | ۱۸۸۸ | پست‌امپرسیونیسم | طبیعت بی‌جان |
| تراس کافه در شب | ۱۸۸۸ | پست‌امپرسیونیسم | کافه‌های شبانه |
| خودنگاره با گوش بریده | ۱۸۸۹ | پست‌امپرسیونیسم | خودنگاره |